Ne İşim Var Bunca İnsan Arasında!

Yavru bir köpek, bize; kendimizden utanmamızı hatırlatıyorsa eğer, ne biçim bir dünya burası!

Siyahı, karayı bize teslim edip sevdiklerine yük olmamak için yaşadıklarının ağırlığını taşımaktan vazgeçti küçük kara köpek. Tutunamadı… Tutunmadı…

Klinik merkezinde beyaz bandajlara sarılmış ince küçük bedeni ve uzaklara bakan gözleriyle- korktu, vazgeçti çünkü insanlığımızdan- “Ne işim var bunca ‘insan’ arasında” deyip bıraktı kendini sonsuzluğa.

Gördükçe utandım… Baktıkça karardım… Yara aldı insanlığım, umudum, vicdanım. Biz doğada ağlayabilen sakıncalı bir azınlığız. Başka bir canlının bacakları için tehlikeli ve sakıncalıyız…

Daha iyi bir gelecek, güzel bir düş, farklı bir dünya ve tüm canlılar için karanlığın olmadığı bir yerde buluşmalıyız… Ve yeni, yepyeni bir gerçek için, bir zamanlar olduğumuz şeye tekrar dönmeliyiz. Aydınlığa… İnsana… 

*Gazete haberleri için tıklayınız. 

-sputniknews

-trthaber