Ya Kurt Yoksa!
Ya Kurt Yoksa! |
Evvel
zaman içinde, kalbur saman içinde, pamuk gibi bembeyaz ve kıvır kıvır tüylü
sevimli bir kuzu, sürüdeki herkes gibi önündeki yeşil ve taze otlardan
yiyormuş. Henüz genç olduğu için yerinde duramayan ve oradan oraya koşturup
zıplayan, yorulunca da serin çimlerin üzerine devrilip yatan bu kuzuya;
sürüdekiler, ‘Pofuduk’ adını vermişler.
Günlerden
bir gün, Pofuduk; her zamanki gibi karnını doyururken, başını kaldırıp uzaktaki
dereyi görünce, susadığını hissetmiş. Ama herkes otları geveliyor ve su içmeye
yeltenmiyormuş. Kuzucuk, ‘Ne yapsam? Nasıl etsem?’ diye düşünürken, dereye tek
başına gitmeye, gidince de kana kana su içmeye karar vermiş.
Kimseye
çaktırmadan sessiz sedasız sürüden ayrılacak, çimlerde yuvarlanacak ve taşların
üzerinden atlayarak dereye ulaşacakmış.
Hava
serin, güneş sıcak, gökyüzü mavi ve Pofuduk çok heyecanlıymış. Çünkü bu; onun,
yalnız yapacağı ilk yolculukmuş.
Dereye
ulaşmak için koşturuyor fakat heyecandan ayakları dolaşınca düşüyormuş. Düşünce
de hemen ayağa kalkıp kendini gören var mı diye endişeli gözlerle sürüye
bakıyor, kimsenin görmediğine emin olunca da koşmaya devam ediyormuş.
Nihayet
derenin kenarına gelen kuzucuk, şırıl şırıl akan sudan kana kana içmek için
eğildiğinde, arkasından sinsice onu izlemekte olan kurdun saldırısına uğramış
ve kurt; zavallı Pofuduk’u oracıkta, hiç acımadan midesine indirivermiş.
Masal
da burada bitmiiiiiiişşş… Çünkü sürüden ayrılanı kurt kaparmış!
Tüm
masallar “evvel zaman içinde, kalbur saman içinde” diye başlar. Geçmişe ait
oldukları, belki biraz da inandırıcı olmadıkları için. “Kıssadan hissedir” hep
anlatılmaya çalışılan ve öyle güzel ders verirler ki, öğretileri geleceğimizi
bile aydınlatır!
Ya
yanıldılarsa! Ya kurt yoksa! Belki de beklemekten sıkılıp gitmiştir ne
biliyorsun? Sonsuza dek bizi bekleyecek değildi ya! Belki sürü uydurdu kurdu.
Belki de kurt; sandığımız kurt değildi de, elma kurdu, fındık kurdu ya da kıl
kurduydu, olamaz mı?
Denemeden
bilemeyeceksin…
Başlayıp
bitiremeyecek, altını üstüne getiremeyeceksin; çabalayıp vazgeçecek, değişip
dönüşemeyeceksin; düşünüp yapamayacak, karşısına çıkıp yüzleşemeyeceksin; fark
yaratıp sürüden ayrılamayacak, susuzluğunu dindiremeyeceksin…
Kurt var mı yok mu
göremeyeceksin… O halde düşün! Sana sürüden ayrılmamanı kim söyledi?
Hiç yorum yok: